Renee Vivien’den Kerime’ye Mektuplar
Renée VivienSözler ve Alıntılar
Ey benim sevgilim, kalbimi alın, ruhumu alın _ bendeki en iyi şeyleri alın.
Söylenmiş Sözler
Zevkten sonra bu ne hüzündür, dostum
Bir hıçkırıktan da acı son buse
Dökülürken titreyerek dudaklarından, solgun
Ve sen, melankolik ve yavaş, etmeden tek kelime
Uzaklaşırken dalgın adımlarla ey dostum!
Akşam vedalarının sızısına benzer
Yorgun şehvetle gelen hüzün!
Bizi üzen kırık ezgiye benzer
Akşamın içinde yanan altın mumlarıyla geçen
Siyah, görkemli cenaze alayına benzer...
Ben seni buruk hissediyorum, kendimi uzak...
Sürgün gözlerle kalıyoruz öylece
Narin bir simle zincirlenmişken, izleyerek
Aynı yorgun bakışla, uçup giden hayalimizi...
Başkasın şimdiden, gülümsüyorsun şimdiden çok uzak...
Kimi zaman hülyalarımız muhteşem gerçekliklerde hayat bulur...
O KADINA
Öfkeleri acıdan nefret dolu bir çığlık
Ben, bağışlarım onları, o bu kadar güzelken
Onlardan sonsuz uzak, bana bu kadar yakın...
Oysa o kayıtsız, aynen bir çiçek
Giriyorum büyülü sularla yıkanan sarayına
Gölgeler serin, sessizlik sonsuz
Gür çayırlardan da yumuşak halılarda
Kayar hafiften adımları sevdiğimin
.
Kalp kırıklığımda gece merhametliydi.
Ve bir sevgilinin olabileceği kadar hassas.
Kendini merhametli gösteren ender bir gece...
...
.
Seni seviyorum, ey ruhumun en büyük çaresizliği,
Birinin beslediği ve beslediği bir keder olarak...
...
.
Nefret belki de aşktan daha yoğun ve daha uzun sürelidir. Aşkın kendisi kadar güzel ve kutsaldır. Nefret etmeyi bilmeyen sevmeyi de bilmez.
Dante, tüm şairler arasında beni en derinden etkiliyor, çünkü içindeki nefret gücü, yalnızca sevgisinin gücüyle eşit. En amansız düşmanlar aynı zamanda en tutkulu sevecen aşıklardır.
...