Her sabah olduğu gibi o sabah da sanki sihirli bir el aynı dakikada Ressamlar Mahallesi'ndeki evlerin tüm kapılarını açtı. Açılan kapılardan çocuklar sokaklara akmaya başladılar. Sokaklardan geçen otomobillerin sesini kaldırımlarda yürüyen çocukların sesleri bastırıyordu. Küçükler anneleri, babaları ya da büyük kardeşlerinin ellerinden tutarak okula gidiyorlardı. Aynı sınışarda olan küçüklerin bazıları birbirlerini gördükçe eğer varsa ellerindeki yeni oyuncağını ötekine gösteriyor ve sevincini arkadaşıyla paylaşmaya çalışıyordu. Büyük kardeşler onların bu sevinç paylaşımını gördükçe küçüklüklerini anımsıyor, onlara bakarak için için gülüyorlardı.