Ricardo Reis'in Öldüğü Yıl
José SaramagoSözler ve Alıntılar
Kendimize değil de başkalarına acırız..
Bizde sayısız varlık yaşar, onları düşünüyor ya da hissediyorum, kimin düşünüp kimin hissettiğini bilmiyorum, ben yalnızca duygunun ya da düşüncenin sahnesiyim ve mademki düşüncenin ve duygunun ötesinde hiçbir şey yok, her şey bu noktada sona ermiyorsa da eriyor gibi görünüyor. Eğer ben yalnızca buysam, diye geçiriyor aklından Ricardo Reis bunu okuduktan sonra, şu an düşündüğümü düşünmekte olan kim, kim bu hissettiğimi hissetmekte olan ya da duygularımın sahnesinde hissetmekte olduğumu hisseden, hissetmek ve düşünmek için beni kullanan kim ve bendeki sayısız varlığın içinde ben kimim?
Kişiliğimiz ve yazgımız üzerindeki söz hakkımız sandığımızdan çok daha az.
Bir gün yirmi dört saat ve günün sonuna gelince yaşadığınıza değmediğini anlıyorsunuz.
Bu tufan iki aydır dinmedi, demişti şoför dün, güzel günlerden ümidini kesmiş gibiydi bunu söylerken.
En kara yazgı çiçeklerinki, ne olduğunu anlayamadan solup gidiyorlar...
Sayfa 39Kitabı okudu