Günümüz Türkiye'sinde kentler, karşılaştıkları küresel, ulusal ve yerel etkilerle değişmekte ve yeni risk koşulları aracılığıyla dönüşmektedir. Bu dönüşün sürecinde kentlerde yaşanan değişimler risk koşullarının oluşturduğu radikal dönüşümlerin derin anlamlarına yakından bakılmasına ve araştırılmasına ihtiyaç vardır. Yeni kent yapılarında risk algısı ve belirsizlik ortamları bu yakından bakmanın önemli bir boyutunu oluşturmaktadır. Sorun çeşitli sosyolojik kategorileri kullanarak yeni kentlilik ve yeni güvenirlik ilişkilerini sosyolojik olarak sorgulamak gerçeğinde şekillenmektedir. Yeni kentleşme biçimlerinin getirileri ve geleneksel bağların bu yeni kalıpları nasıl taşıdığı ele alınmalı, birlikte yaşayabilme, dayanışma örüntüleri, geleneksel kalıpların risk algısıyla dönüşme biçimleri, kaygı ve belirsizlik içerisinde kentlileşme kalıpları, kuralsızlık ve yeni kentlilik kavramları eski söylemlerin birikiminde yeniden okunmalıdır. Bu okuma kentsel yoksulluğun görüntülerini derinlemesine ele almalı, kurumsal olarak ve sistemin içinde yer almanın çeşitli kuralları bütün yönleriyle araştırılmalıdır. Bu sayede yoksul olmanın anlamı, bir kente dâhil olamamanın içsel anlamları ve insan olmaya yönelik sosyolojik ve evrensel kalıplara yönelik saldırı, makro bir ideolojik söylemin mikro yorumlarında derinlemesine araştırılabilir. Risk Kapıyı Kırınca, İzmir ili Yeşilçam mahallesinde kentlerdeki dönüşümleri nicel bir soru kâğıdıyla toplanan bilgiler odağında, nitel bir teknik olan kategorik içerik perspektifi ile derinlemesine sorgulamakta ve araştırmaktadır. Araştırma kentlerde dayanışma ilişkilerinin niteliğinden güvene, dayanışma kalıplarından beklentiler ve geleceğe yönelik eğilimlere kadar risk adına akla gelen her şeyin gerçeğin tamda kendisi olduğu gerçeğine dikkat çekmektedir.
