İslam alimler derler ki : Yapılan her günah için tevbe etmek vaciptir. Şayet işlenilen günah kullar arasında olmayıp insanoğlu ile Rabbi arasında ise tevbenin kabul olması için üç şart gereklidir.
Yapacağı veya içinde bulunduğu günahı hemen terketmek.
İşlediği günahtan dolayı pişmanlık duymak.
Bir daha günah işlememeye kesin karar vermek.
Şayet bu üç şartlardan biri yerine getirilmezse tevbesi kabul olmaz.
Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) Allah'tan rivayet ettiği bir hadiste şöyle buyurdu: "Allah iyilik ve kötülükleri takdir edip yazdıktan sonra bunların durumunu şöyle açıkladı; bir kimse iyilik yapmaya niyetlenir de yapmazsa, Allah buna yapılmış tam bir iyilik olarak sevap yazar, eğer o kimse hem niyetlenir hem de o iyiliği yaparsa ona on iyilik sevabı yazar ve bu sevabı yedi yüze ve daha fazlasına kadar çıkarır, kim bir kötülük yapmaya niyetlenir de sonra vazgeçerse Allah onun için tam bir iyilik sevabı yazar, eğer kötü işe niyetlenir ve onu yaparsa Allah o kimse için bir günah yazar." (Buhârî, Rikâk 31; Müslim, İman 257.)
Şöyle ki; bir kimse güzelce abdest alır, sadece namaz kılmak niyetiyle camiye gelirse, camiye girinceye kadar attığı her adımla o kimsenin derecesi yükselir ve bir günahı bağışlanır. Camiye girince de namaz için kaldığı sürece namaz kılıyormuş gibi sevap kazanır. Namaz kıldığı yerde kaldıkça kimseye (sözlü ve fiilli) eziyet etmediği ve abdestini bozmadığı ve dünyevî sözler konuşmadığı sürece melekler ona şöyle dua ederler: Allah'ım sen ona rahmet et acı Allah'ım sen onu bağışla affet Allah'ım sen onu tevbesini kabul et." (Buhârî, Salât 87; Müslim, Taharât, 12.)
"...İşte o gün kişi, kardeşinden, annesinden,babasından,eşinden ve evlatlarından kaçar. O gün herkesin kendisine yetecek derecede işi vardır. "
"O gün herkes kendi canıyla uğraşarak gelir."