Fatih devri sonrası taht kavgasında Cem Sultan'ın sığındığı Rodos'taki St. Jean şövalyelerine Osmanlı tarihi kitaplarında sıkça değinilir; ama Doğu Akdeniz'de hassas bir dönemde stratejik bir yeri olan bu Hıristiyan gücü derinlemesine inceleyen kaynak yok gibidir. Nicolas Vatin bu "hacimli" kitapta, "efsanevi" Rodos Şövalyelerinin tarihini efsanelerden arındırmaya ve belgesel bir zemine oturtmaya girişiyor. Üstelik bunu çift taraftan, yani hem Osmanlı, hem de Rodos şövalyelerinin kayıtlarına dayanarak yapıyor. Rodos'a egemen oldukları dönemde, Hıristiyan Batı'yla egemenlik alanını devamlı genişleten Osmanlı İmparatorluğu arasındaki çatışma hattında kalan şövalyeler, var olmak için çok kıvrak bir diplomatik yeteneğe, koşullara göre ayarlanan ekonomik faaliyetlere, insan unsurunu etkin kullanmaya ve gerektiğinde korsanlığa başvuran bir deniz gücüne sahip olmak durumundaydılar. Bu kitap, çok yönlü ve çok karakterli bu hikâyenin belgesel analizini yapıyor. Kitapta hem hikâyenin arka planı, hem de karakterler üzerindeki sis bulutu dağılıyor. Vatin ayrıca, konuyla ilgili önemli Osmanlı belgelerini, hem özgün hem de çevrim yazı halinde, Ekler kısmında okura sunuyor.
