Okul zevkin öğretildiği yer olamaz, çünkü öyle olması önemli ölçüde bedelsizlik ister. Okul, gayret isteyen zorunlu bir bilgi imalathanesidir. Öğretilen konular şuurun araçlarıdır. Bu konuları öğreten öğretmenler de, bunların belleticisidirler. Ve okul hayatında her şey, ama her şey -programlar, notlar, yazılılar, sınıflamalar, dönemler, oryantasyonlar, bölümler- iş piyasasına göre yönlendirilen eğitim kurumunun rekabetçi erekselliğini doğrularken, onlardan entelektüel öğretimin bedelsizliğini övmelerini isteyemeyiz.