Goethe, romantikliğin hastalık olduğunu söyler: zayıftır, inezedir; bir yaban ozanlar okulunun ve Katolik gericilerin savaş nağrasıdır; klasiklikse Homeros ve Niebelung'ların Şarkısı gibi güçlüdür, tazedir, şendir, sağlamdır.
Babamla anlaşamıyorum dediğimde annemin bana uyguladığı tarife;
Ben bir şeye inanıyorsam, sen başka bir şeye inanıyorsan, bizim birbirimizle savaşmamız önemlidir. Belki senin beni öldürmen daha iyi olur ya da benim seni öldürmem; belki en iyisi, bir düelloda birbirimizi öldürmemizdir; ama olabilecek şeylerin hepsinden kötüsü, uzlaşmamızdır; çünkü o, her ikimizin de içimizdeki ideale ihanet etmemiz demektir.
Kant'ın ahlak felsefesi, bir insanın bir başkası üstünde herhangi bir biçimde egemen olmasına özellikle öfke duyar. Gerçekte, sömürünün bir kötülük olarak düşünülmesinin babası odur.