Bir çocuk nesnesini ne denli tutkuyla severse o nesneden gelecek düşkırıklıkları ve engellemelere o denli duyarlı hale gelir ve de sonunda sevgi, birikmiş düşmanlığa yenilir.
Çoğu insan sevgiyi yitirme korkusunun üstesinden gelmeyi başaramaz; asla diğer insanların sevgisinden yeterince bağımsız olamaz ve bu açıdan tutumlarını çocuklar gibi sürdürürler.
Cinsel doyum, cinsel nesnenin acı çekme, kötü davranılma ve aşağılanma durumuna bağlı olduğunda buna sadizm ve kötü davranılan nesne olma gereksinimi duyulduğunda da buna mazoşizm diyoruz.