Yazar, eserine benlik ve iradeyle giriş yapıyor. Necip Fazıl’ın “Bir Adam Yaratmak” kitabının karakteri Hüsrev’in psikanalitik analizini yapıyor. Rasim Özdenören’in “Aşkın Diyalektiği” adlı eserini kalb ve aşk açısından değerlendiriyor. Sonra kalbi, tasavvufi boyutta ayrı bir başlık altında inceliyor. Doğu ve batı ekseninde bireylerin ve toplumların kültürel tutumlarını anlatıyor, kişilik bozukluklarına yer veriyor. Psikanalitik üzerine çalışmalar yapan ilim adamlarının görüşlerini aralıklarla belirtiyor. Modern dünya içerisinde insanların durumundan bahsediyor. Ardından sömürge karşıtı psikiyatrist Frantz Fanon’un görüşlerini ve hayat hikayesini anlatıyor. Ardından intiharı, dünya çapında ruhsal ve toplumsal etkinliği açısından ele alıyor, din ve intihar ilişkisine de ayrıca değiniyor.
Bence kitabın dili, hem psikolojik terimlerden hem de yazarın kullandığı arapça kökenli kelimelerin yoğunluğundan dolayı ağır. Bu kitabı okumak, okurların tercihine kalmış artık.
