Zaman, hazmeden bir uzva benziyor. Kanının besleyip temiz kalmasını sağlayanı alıyor, posasını atıyor. Yeni veya eski, her düşünceden de en yaşamaya elverişlisinin en solmaz örneği kalıyor. Ötesi, unutulma çukuruna eskisi yenisine karışarak eriyip gidiyor...