Puşkin'in 1820 yılında henüz 21 yaşındayken kaleme aldığı ve henüz o tarihe kadar benzeri görülmemiş eser, mizahın, kahramanlığın, ironinin, aşkın, hüznün ve dönemin tutucu kesiminin fazlaca cesur bularak büyük tepkilere yol açtığı cinselliğin bir arada bulunduğu bir masal-şiir ya da epik şiirdir.
Altı şarkı ve bir epilogdan oluşan masal-şiirde, Kiev Prensi Vladimir'in şövalyelerinden Ruslan ile prensin kızı Ludmila'nın düğün gecesinde, gelinin bir büyücü tarafından kaçırılmasıyla başlayan olaylar kurtarılma sürecine kadar destansı-masalsı bir havada anlatılıyor.
Eserde, kötülüğe karşı iyilik, sahtesine karşı gerçek kahramanlık, suçluya karşı adaletin zaferi, doğruluk, dürüstlük, cesaret gibi duyguların yanısıra Ruslar'ın dışındaki kahramanlara duyulan sempati gerçekçi bir biçimde yansıtılmıştır.
Rus yazın tarihinde yeni bir dönemin başlamasına yol açan Ruslan ve Ludmila, kimi Rus eleştirmenlerce modası geçmiş sahte klasisizm akımına karşı kazanılan bir zafer olarak görülmüştür. Rus romantizminin öncülerinden olan ünlü Rus şairi Vasili Jukovski, Puşkin'e gönderdiği portresinin arkasına "Kaybeden öğretmenden, zaferi kazanan öğrencisine..." sözlerini yazarak sanırım noktayı koymuştur.
Şiir okumayı sevmeyenlerin dahi hoşlanacağı bir tür olan, okuması oldukça kolay ve anlaşılabilir olan bu güzel masal-şiiri, Puşkin'in düz yazıları yanısıra tecrübe etmenizi kesinlikle tavsiye ederim. Kitapla kalın...
