Rüzgarlı Pazar
Mustafa KutluRüzgarlı Pazar Gönderileri
Rüzgarlı Pazar kitaplarını, Rüzgarlı Pazar sözleri ve alıntılarını, Rüzgarlı Pazar yazarlarını, Rüzgarlı Pazar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
‘İğdenin dalları yerdedir’; çünkü bozkırın kıraç göğsüne kök salarak ayakta durmayı öğrenmiş bir ‘Hüda-yı nabit’tir: Nazlanmaz tahammül eder, yüksek sesle konuşmaz fısıldaşır, cezbetmez yalnızlığı bilir, muaşakadan anlamaz dikeni çelik gibidir; üstelik derler ki gölgesi yılan yatağıdır.
Sayfa 8Kitabı okuyor
Hayat budur.
Hayatı şartlarla ölçmek, kıyaslarla değerlendirmek, başkalarının yaşantısına bakarak-özenerek kabul etmek, öyle olmaya çalışmak ne kadar beyhude.
Sayfa 148
"Allahım ağlamak ne güzel bir şey, ne eşsiz bir şey gözyaşı"
Sayfa 171
"Neler çeker bu gönül söylesem şikâyet olur"
Sayfa 17
kimsesizlerin hayatı ne ise ölümü de odur. sessizlik. unutulmuş olmanın derin sessizliği.
Sayfa 157Kitabı okudu
bir zaman susuyoruz.
söz bitiyor bazen.
sözün gücü derde derman olmaya yetmiyor demek.
Sayfa 17Kitabı okudu
Kitabı okurken olay sanki İstanbul Şirinevler’deki köprüde geçiyormuş gibi tasvir ettim. Hani sürekli geçer gideriz. O an durdum ve oradaki insanların hikayelerini dinlemişim gibi. Farkındalık kazandırdı, beni durdurdu, düşündürdü. Her birinin bir hikayesi var aslında.
Bunun dışında keyifle okunabilecek, bir çırpıda bitirebileceğiniz bir kitap. Doğal, samimi…
Rüzgarlı Pazar
İnsanlar nereye gittiklerini biliyorlar mı acaba? Nereden gelip nereye gittiklerini. Duran çocuk; şunu bil ki işte bu yollar, bu arabalar, bu sel olmuş akan sarı-kırmızı ışıklar arasında âdemoğlu bu sorunun cevabını unuttu. Hatırlamak da istemiyor. Hatırlamak isteyenleri tersliyor, saf dışı bırakıyor…
Neler çeker bu gönül söylesem şikayet olur…
Şehir yeri burası, insanın parası yolda yürürken biter de ulan nasıl bitti bu para diye şaşkınlıktan küçük dilini yutar…
Mevsimler neler anlatır insanlara? Dünyanın ne menem bir şey olduğunu anlatır. Başlangıcı ve sonu fısıldar. İyiliği ve güzelliği mırıldanır. Hayatı ve ölümü ifşa eder. İşlerinin, aşklarının, alacak-vereceklerinin, ihtiraslarının peşinde kendini kaybedip koşanlara seslenir. Eeey!... Âdemoğlu!... Dur biraz. Biraz nefes al. Etrafına bak. N'oluyor. Nedir derdin diye sorar.
Dergah yayınevi.Kitabı okudu
"Sevmek, yanmak demek değil mi?
Ta Fuzuli'den bu yana böyle."
Anların cümlesine bile hürmetimiz vardir läkin dil-i
perisânimiz dikeni sert, meyvesi kekre, gölgesi nekes,mektep-medrese kaçkini bir çali irisiyle beraberdir:
"Igdenin dallari yerdedir"
Sayfa 8Kitabı okuyor
Hayatı şartlarla ölçmek, kıyaslarla değerlendirmek, başkalarının yaşantısına bakarak - özenerek kabul etmek, öyle olmaya çalışmak ne kadar beyhude.
Sayfa 148 - DergâhKitabı okudu