Sacher-Masoch’un Takdimi
Gilles DeleuzeSacher-Masoch’un Takdimi Gönderileri
Sacher-Masoch’un Takdimi kitaplarını, Sacher-Masoch’un Takdimi sözleri ve alıntılarını, Sacher-Masoch’un Takdimi yazarlarını, Sacher-Masoch’un Takdimi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ampirik Sadist, hazzını başkasının acısında bulur; mazohist, hazzını, o olmaksızın haz alamayacağı koşul rolünü oynayan kendi acısında bulur. Nietzsche, büyük ölçüde tinselci bir problem olan, ıstırabın anlamı problemini ortaya koyuyordu. Ve buna, layıkıyla verilebilecek tek yanıtı veriyordu: Istırabın, hatta acının bir anlamı varsa, bunun pekâlâ birilerine haz vermesi gerekir. Bu yol üzerinde, yalnızca üç mümkün varsayım vardır. Normal, ahlaki veya yüce bir varsayım: Acılanınız bizi izleyip gözeten tanrılara haz verir. Ve iki sapkın varsayım: Acı, onu verene ya da ona maruz kalana haz verir. Açıkçası, normal yanıt üçü arasında en fantastik, en psikotik olanıdır.
Sayfa 93 - Norgunk Yayınları, 2. BaskıKitabı okudu
Mazohizm ve bekleyiş
Mazohist, bekleyişi saf haliyle yaşayandır, iki eşzamanlı akış arasında bölünmenin saf bekleyişine aittir, bu iki akışın biri beklenen bir şeyi temsil eder, bu, esas itibarıyla gecikendir, hep geç kalır ve hep ertelenir, akışlann öbürü umulan bir şeyi ve beklenenin gelişini hızlandırabilecek tek şeyi temsil eder. Böyle bir biçimin, iki akışıyla birlikte zamanın böyle bir ritminin kesin olarak belirli bir haz-acı kombinasyonuyla dolu olması gerekir, bu zorunlu bir sonuçtur. Hazzın bekleneni yerine getirmesiyle aynı anda, acı da umulanı yerine getirir. Mazohist, hazzı esas itibarıyla gecikmiş bir şeymiş gibi bekler ve acıya da, hazzın (fiziksel ve ahlaki olarak) gelişini nihayet mümkün kılan bir şartmış gibi bel bağlar. Dolayısıyla hazzı, kendisi de beklenen bir acının, hazza geçiş vermesi için gerekli olan süre boyunca erteler. Mazohizmin tedirginliği burada, hazzı sonsuzca beklemenin, ama acıyı da, yoğun bir biçimde bel bağlayarak beklemenin çifte belirlenimini kazanır.Yadsıma, askı» bekleyiş, fetişizm ve fantasma mazohiste özgü kümeyi oluşturur.
Sayfa 59Kitabı okudu
Pornolojik edebiyatın, her şeyden önce, dili kendi sınırıyla, bir tür “dil-olmayan” la (konuşmayan şiddetle, üzerine konuşulmayan erotizmle) ilişkilendirme niyetinde olduğu pekâlâ doğrudur. Ama bu görevi ancak, dilin kendi içindeki ikizini ortaya çıkarmayla gerçekten yerine getirebilir: Buyruk ve betimleme dilinin daha yüksek bir işleve doğru aşılması gerekir. Kişisel öğenin yansıyarak kişisel olmayana geçmesi gerekir.
Sayfa 23Kitabı okudu
...en azından kötülüğü hoş ya da neşeli bir şeymiş gibi göstermemiş olduğunu söylemekte haksız değildir.
“Evet, doğadan tiksiniyorum ...” Başkalarının acısının kendisine haz verdiğini düşünmekle bile teselli bulamayacaktır: Ben ’den alınan bu haz, olumsuza yine yalnızca bir olumluluğun öteki yüzü olarak erişildigi anlamına gelmektedir.
Yıkımlar hâlâ yaratımların ya da başkalaşımların öteki yüzüdür; düzensizlik bir başka düzendir, ölümün çürüyüşü aynı
zamanda yaşamın oluşumudur.