Sapkının bir mistisizmi vardır: Sapkın, bir şeye ne kadar yüz çevirirse onu o kadar iyi, o kadar güçlü bir biçimde yakalar. Sanki hazzı, iradenin motifi olmaktan uzaklaştıran, bunu esas itibarıyla terk eden, yadsıyan, hazdan “elini eteğini çeken”, ve bunları da hazzı telafi ya da sonuç olarak, yasa olarak daha iyi yakalamak için yapan kara bir teolojide olduğu gibidir. Sapkın mistisizmin formülü, soğukluk ve rahatlıktır.