“ Şakaklarımdan yürürdü sevme azmi.
Yine de senden ödüm kopardı.
Hadi şimdi gerçekleş.
Tırnaklarıma bakmadan anlayamazsın ,
Ne zamandır bu kazı işleriyle uğraştığımı .
Kapatma yüzünü yalnız kalıyorum.
Besmeleden bir örtü kaldı aramızda , dörtler ciniylede öyle .
Ara sıra rüyalarıma geliyor ,
Sabaha kadar dörtlemek zorunda bırakıyor beni
Evleri , ağaçları ,arabaları , üçte biten tüm oyunları. “
Sayfa 27