Tarihin en kanlı savaşlarında birinde , Çanakkale'de kahraman askerlerimizin yanında görev yapan bir Türk kadını , İlk Türk hemşiresi Safiye Hüseyin...
Bu memleket evlatları , vatan için hiç sakınmadan en onulmaz yaraları alırken , onlara var gücüyle destek olan bir kadın kahraman doğuyor ; Safiye Hüseyin...
Gözlerini kırpmadan cepheye koşan kahraman Mehmetlere , Bekir Çavuşlara cephe gerisinde destek olan yüce gönüllü kadınlarımızdan biri..
Bir an bile tereddüt etmeden vatan uğruna toprağa düsmeyi göze alan, vazifelerini yerine getirmeyi her şeyden aziz bilen cengâverlerin , yaralı yiğitlerin ozlediği anne şefkati Safiye Hüseyin'in inanç dolu yureğinde cisimleşiyor.
" Besim Ömer Paşam , yiğitlerin yarasını sarmak gibi bir ulvi görevi yerine getirme saadetini tecrübe etmeme izin veriniz.İyilestirdiğim her yara benim için küçük bir madalya olacak...Bu hizmete koşarken hiçbir ödül beklemediğimi açık ve kesin bir dille ifade etmek isterim.Görevimiz efendim...Görevden de hangi şartlar altında olursa olsun kaçmam. Kaçamam. Canlarını sakınmayan bunca yiğidin yarasını sarmak icin gitmekten ben neden imtina edeyim? Yolumuzda denizaltılar olsa bile...
Ne fark eder.?"
