Yazarın bütün kitaplarında kalıplaşmış bir erkek karakter ve yine kalıplaşmış bir kadın karakter var. Erkek karakterler hep 30 yaşının üzerinde, zengin, yakışıklı, kaba ve geleneksel adamlar. Karşılarına başta kötü davraniyor sonra onların muhnis dogalarini gördükçe aşık oluyorlar.
Kadınların neredeyse tamamı 20 yaşın altında, eli hizmetli, zeki, hayattaki en büyük amaçları anne olmak olan hanım kızlarımız. Bu kızlarımız tabiki dehşetli guzellikleriyle erkek karakterin aklını baştan aliyorlar.
Bu kitap zoraki evlendirilen bir çift üzerinden başlıyor. Tabiki erkek karakterimiz bu zoraki evlilikten ve evlendiği kadından nefret ediyor. Ancak evli oldukları için kadınin bedeni üzerinde hak iddia etmekte sakınca görmüyor. Özellikle sinirlendigim kısım kocanın sana dokunabilirim, engelleyemezsin tarzi cümleler oldu. Biri beyefendiye evlilik içi tecavüz kavramını bir ara anlatsın. Kadınlar kocalarının malı değildir.
Kitapta harika cinsel hayatları nedeniyle kadınlar hep mutlu. Erkekler hep karıları oldukları için o kadınlara bir şeyler alıyorlar. Kadinlar da ay bana elbise aldı demek o kadar kötü biri değil diyerek adamlara sempati beslemeye başlıyor.
Mantık hatalarını bir kenara bırakıyorum. Ama bir kadinin bir erkek tarafından her türlü asagalanmaya sesini çıkartmadan göğüs germesi gerektiği mesajını veren kitapların artık bitmesi gerek. Yazarın kendi kızı bu şekilde asagalansa mutlu olur mu acaba?
Fatih Murat Arsal hocanın diğer serilerini uzun zaman önce okumuştum. İlk yazdığı seriyi ise en son okumam benim tersliğim sanırım serinin ilk kitabı olan #şahanegelin ‘i bitirdim. +18 sahnelerin bulunduğunu belirtmek istiyorum. Bu tarz romantik ve dram içerikli