Peki hangisi daha karanlıktı?
Kendi siyahında boğulmak üzere, hayatı bir savaş alanı gören yapayalnız Liva Çelik mi?
Yoksa, bağımlılığının gölgesinde geçirdiği hayatını, bir intikama adamış Bulut Atalar mı?
“Korkmuyorum!” dedim başımı daha dik tutarak.
“Korkmalısın!”
“Neden korkmalıyım?”
“Yaşayacaklarından.”
“Hastasın sen!”
“Biliyorum.”
“Tedavi olsana lanet herif!”
