Şahmeran'ın Bacakları Sözleri ve Alıntıları
Şahmeran'ın Bacakları sözleri ve alıntılarını, Şahmeran'ın Bacakları kitap alıntılarını, Şahmeran'ın Bacakları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan yalnız ve umarsızken ne kadar çok şeyi birden anlıyordu. Sessizliğin gücündendi bu.
İnsanoğlunun bütün dramı, kendi tarihi ile başkalarının tarihinin kesişmemesinden kaynaklanır.
Şu yeryüzünde kendinden başka her yaratığı buyruğu altına sokmuştur insanoğlu. Bir tek kendine söz geçirememiştir, söz geçiremez. Gücü güçsüzlüğünü gizler.
"İnsan bilmediği şeye el uzatmamalı, el uzatıyorsa bilmeyi göze almalı, bilmeyi göze almak zordur İlyas."
Başlarken çok fazla şey bilmek gerekmez. Bilmek zamanla gerekir. Yaşadıkça hissedilir eksikliği. Yaşamında eksikliğini hissetmediğin bir şeyi bilmek insana hiçbir şey katmaz.
"Neresinden başlarsan başla, yeter ki ardını getirebil, ya da ardını getirebilecek biçimde başla."
Ne de olsa ihanet insanoğlunun yatkınlık gösterdiği bir davranıştır.
Şahmeran: "Kim bilir belki de aradığım şeydir benim yurdum. Düşün ki, ben bu uğurda tacımı tahtımı bıraktım, bu adaya nasıl sığarım?
"Düşündüm: Belkıya düpedüz bir insan değil. Bir gerçeğin ardında koşuyor. Bir düşüncenin, bir inancın, bir insanın... Böyle biri, bir gizi korumak pahasına ölmeyi göze alabilir. Bir gizi korumasını, saklamasını bilir. Canına sahip çıktığı kadar sözüne de sahip çıkabilir. Bir gizin, bir davanın önemini, kutsallığını kavrar. (O zamanlar öyle sanırdım.) Ama ya ihanet ederse, işte o zaman gene aynı noktaya dönecektim: İnsanoğlunun doğasına, dönekliğine... Kısacası, Belkıya'nın ihanetini göze alamıyordum. Herhangi bir insan olmayışına, sıradan bir insan olmayışına bu denli güvenmek doğru muydu? Bilmiyordum. Kararsızdım. Üstelik kötüsü Belkıya da bu kararsızlığımı sezmişti. Üstüme üstüme geliyor, ısrar ediyordu.
Belkıya'nın ihanetinden çok, Belkıya'nın ihanet edebileceği düşüncesi korkutuyordu beni. Bunun insanoğlunu sınamaktan çok, Belkiya'yı sınamak olduğunu daha o zamanlar seziyor, kararımdaki "duygu" payından korkuyordum.
Çünkü sonuçta insanoğulları arasındaki tüm ayrımlar silinecek; ve ben insanoğlunun doğasına, dönekliğine varacaktım.
Sayfa 44Kitabı okudu
Neden ne zaman dönersek dönelim terk ettiğimiz şeyleri yerli yerinde bulacağımızı sanırız.
Kişi kendi yaşamını bir başkasına anlatırken nasıl da yabancılaşıyor yaşadıklarına. Kendisi nasıl da bir başkası olabiliyor kolaylıkla.