Sahnenin Dışındakiler, 1950'de Yeni İstanbul gazetesinde tefrika edildikten sonra ancak 1973 yılında kitap olarak yayımlanabilmiştir. Ahmet Hamdi Tanpınar'ın diğer romanlarından Mahur Beste ile Huzur, bu kitapla birlikte bir nehir romanın parçaları olarak değerlendirilmiştir.
Romanın kahramanı Cemal, yağmurlu, kapanık bir gece geldiği İstanbul'dan Anadolu'ya geçmekte, İstiklal Savaşı'na katılmaya gitmektedir. Tanpınar, Cemal'in İstanbul'a gelişiyle gidişi arasındaki süreci ve birtakım insanları büyük bir ustalıkla okurun önüne serer, İstiklal Savaşı'na uzaktan bakan, "sahnenin dışında" kalmış insanların gözünden anlatılmış bir İstiklal Savaşı romanıdır bu. Onca aşkın, ihtirasın, kıskançlığın, kalleşliğin, dedikodunun içinde ana tema, asıl izlek hep siyasettir.
Romanın sahnesi, 1920 yılının İstanbul'udur. Türk milletinin yaşadığı o ateşten günlerde İstanbul hem bir sahnedir, hem de sahnenin dışı. Asıl sahne Anadolu, bu sahne dışı İstanbul'da pek az görünür; değişik aynalardan görünür.
Romanda kalabalık bir kadro vardır. Bunlar içinde gözden düşmüş fakat kendilerinin her an hatırlanacağını uman devlet adamları, harp vurguncuları, idealistler, hainler, fedakâr kadınlar, düşmüş kadınlar, değişen hayat şartları içinde yerlerini arayanlar, ıstırabın hayatlarını kararttığı insanlar yer alır.
Bu baskıda, eserin tefrikasındaki farklılıklar da yer almaktadır.
