Hami-sanatçı ilişkisi gelişmiş toplumlarda hep merak edilmiş ve çeşitli araştırmalara konu olmuştur. Bu kitapta, Osmanlı sanatının edebiyat boyutu başlangıçtan son döneme kadar devlet-sanat ilişkisi açısından incelenmektedir. Edebî, sosyal ve politik tarih perspektifleri göz önünde tutularak Osmanlı edebiyatı bağlamında hamilik sisteminin nasıl işlediği ve sanatçıların bu sistem içerisinde eserlerini nasıl ürettikleri, çalışmanın temel ilgi alanlarını oluşturmaktadır. Şair tezkireleri başta olmak üzere ilk elden kaynaklar incelenmiş, bizzat şair olan padişahlardan başlayıp diğer devlet adamlarının şiirle ve şairlerle olan münasebetleri gözler önüne serilmiştir. Osmanlı tarihi boyunca şairlerin, sultanların ve diğer devlet büyüklerinin birbirleriyle ve şiirle münasebetleri, ilgileri, beklentileri, kırgınlıkları, istekleri, şikâyetleri adeta bir sinema perdesinde canlandırılmaktadır. Himaye, takdim, tavır, tarz ve ihsan bütün bu yüzyılların anahtar kavram ve kelimeleridir. Olan bitenler günümüz için de çok şey söylemekte, şaire ve devlete bakışımızı doğru bir noktaya taşımaktadır.
(Tanıtım Bülteninden)
