Yalnız kalmak ister insan. İster ki gözleri dalısın uzaklara. Göremeyeceği, bakamayacağı yerlere kitlensin gözbebekleri. Yine bir manzara karşısında rahatlamak ister insan. Belki bir orman, belki bir deniz, belki bir karanlık... Ama göremeyeceği, bakamayacağı yerlere kitlensin ister insan gözbebekleri. İşte o yüzdendir ki; insanı seyretmek insana işkencedir. Ve bazen gözlerimiz bile hiç ummadığımız kadar yerle biridir..