Kahvaltı yaparken babamın televizyonu açmasıyla karşımıza çıkan haber kan donduran cinstendi.Uğur Mumcu arabasına yerleştirilen bomba ile kalleşce öldürülmüştü.Hâlâ o görüntüler o zamanlar çocuk olmama rağmen dün gibi gözümün önüne geliyor.Uğur Mumcu ismiyle tanışmam bu olayla oldu.Kendisini derin bir saygıyla anıyorum.Hatta bunları yazarken Selda Bağcan'ın "Uğurlar Olsun" türküsü kulaklarımda çınlıyor.Kitaba gelecek olursak aslında bu kitap babamın kitaplığında vardı ama o zaman ben çocuk yaşta olduğum için sadece kapağına bakar ve kitabın ismini okurdum.Yıllar içinde birkaç kez ev taşıma dolayısıyla başka kitaplarla birlikte bu kitap da kayboldu.Geçenlerde kitapçıda gezerken Uğur Mumcu kitaplarına denk geldim ve hemen bu eserini aldım.
Uğur Mumcu bu kitabında 12 Mart muhtırasında hem kendi yaşadığı olayları hem de ülkenin sıkı yönetimle nasıl bir hal aldığını gözler önüne seriyor. Yön anlamına gelen sol kelimesinin bile suç sayılabileceği bir dönemi düşünün. Tutuklamalar, sorgulamalar, işkenceler, yargısız infazlar, keyfe göre kararlar ve daha nicesi... (Günümüzde de durumun pek değiştiğini söyleyemem). Yazar, okuyucuyu hem güldürüyor hem de derinden düşündürüyor. İyi okumalar.
