Samed
Hasan MorkoçBeni duyabiliyor musunuz? Ben sizi duyamıyorum ama hissedebiliyorum…
Güzel bir günün en karanlık hali odamda bulmuştu beni. Babamın alkol ve kumar kokan nefesini vurduğu her tokat darbesinde daha da çok hissetmiştim. Uyandığımda, bir hastane odasının neden bu kadar sessiz olacağını düşünmüştüm. Ta ki perdenin arkasında dudakları oynayan insanların seslerini ve yerde dizleri üstüne çöken annemin gözyaşları içinde attığı çığlıkları
duymadığımda anladım…
Benim adım Samed; Emir'in, Ömer'in tırnaklarını yiyerek dinlediği namıdiğer darbukatör "Arap Samed"! Bir arabanın içinde ilanıaşkını darbuka ile Ayşesine yapan âşık Samed! Duymayan kulakları ile çığlık atmayı öğrenen Samed… Samed işitme yetisini kaybettikten sonra kendisi gibi işitme engelli olan 20 kişi ile ülkenin en büyük işitme engelli orkestrasını kurarak insanlara, yürekleri ile duymasını öğretir…
Her konser sonunda da elini kulağına götürür ve şöyle der: Sizleri Duyamıyorum Ama Hissedebiliyorum, Aramızdaki Hisleri Yıkmayı Asla Başaramayacaklar!
(Tanıtım Bülteninden)
116 sayfa
