Bu işin bana öğrettiği bir şey varsa o da insanlar zamanın çıldırtıcı akışına kapıldıklarında önce gerek duyduklarını yaparlar,daha sonra bir sebep bulurlar.Kendilerini aklarlar,başka çarelerinin olmadığını iddia ederler.Ellerini göğe açarlar veya omuz silkip olayların başka türlü gelişemeyeceğim söylerler...’
Unutmak istediğin çok şey oluyor, anlarsın ya. Bazı şeyleri asla unutmak istemiyorsun ama bazılarını da geride bırakmayı tercih ediyorsun. Sonra istediğin oluyor ve sahiden de unuttuğunu farkediyorsun. Ve o yüzden kendinden nefret ediyorsun.
İnsanlar zamanın çıldırtıcı akışına kapıldıklarında önce gerek duyduklarını yaparlar, daha sora bir sebep uydururlar. Kendilerinin aklarlar, başka çarelerinin olmadığını iddia ederler.
Keder işte böyle komik bir şeydir. Zaman uzadıkça uzar ve ona alıştığını zannedersin. Fakat sonra aniden üstüne çullanır ve korkunç haberi aldığın andan beri yerinden bir santim bile kıpırdamamış gibi hissedersin.