Halbuki okuma ruhun gıdasıdır. Ne kadar düzenli ve fazla kitap okunursa o ölçüde, insanın kendisini tanıma ve keşfetme imkanı olur. İnsan sürekli ve düzenli okuduğu sürece, psikolojik rahatlama, haz ve huzur duyar.
Ölmekle bir insan yalnızca cesedini ortadan kaldırır. Ama ruhunun azabı sürer. İşin en doğrusu ölmeden önce ruhtaki o günahları temizlemektir. Ölüm kurtulmak için değil, yaşamak ve yanlışlardan temizlenmek için lazımdır.
Mevla`m bizi niye kurtarsın. Onunla ne alışverişimiz vardı ki? Biz O`nun dediğini hiç yapmadık, O`na hep isyan ettik. O da kalkıp bizi kurtardı ha? Kim yapar bu iyiliği? Menfaatlerin at oynattığı bu dünyada, karşılıksız yardım etmek, öyle mi?
(Resul) Sen çok itibarlı, çok saygın insanlara layıktın; ama ömrünü benimle çürüttün. Acaba ahirette de beni eş olarak seçer misin?
...
(Medine) Rabbimin çok sevdiğinden hiç şüphe olmayan sen; Cennetin o müstesna köşelerine yerleşince acaba beni tanıyıp, şefaat eder misin?