Sarmaşıq
Nəzrin MustafayevaSözler ve Alıntılar
Ölülər torpağa basdırılır, xatirələr ürəyə… Torpaqmı daha vəfalıdır, ürəkmi?
Xatirələrlə dolu xəzinə… Bəziləri bir gün bu xəzinənin kəşf edilməsini gözləyir, bəziləri isə kiminsə onu kəşf edəcəyindən qorxur: gizlədir bütün xatirələrini, zəifliklərini…
Kaşiflər hər zaman yeni bir şey kəşf edir, nələrsə tapır. Bəs itirmək? İtirməyi kim tapıb?
- Mənlə kimsə bacara bilər?
- Bəs mən?.. Mən özümlə bacara bilmişəm?
Qorxu ilə yaşamaq qaranlıq bir otağa məhkum olmaq kimidir. Həm azad olmaq istəyirsən, həm də gözün qaranlığa öyrəşib.
Gözləri dolmuşdu. Toxunsalar, axıb tökülərdi yaşlar: amma, görünür, onun ancaq qəlbinə toxunmuşdular.
Bəs sizin dünyanız necə dağılıb? Özünüzdən, dünyanızdan qalan qalıqları harada gizlədirsiz?
Sayfa 43Kitabı okudu