Sarrasine
Honore de BalzacSarrasine Reviews
You can find Sarrasine reviews, Sarrasine book reviews, Sarrasine ratings on 1000Kitap.Score
7.5Out of 10
Öykü içinde öykü...
Ah! Sarrasine... Ne yazık sana!
Kahramanımız Sarrasine bir heykeltraş ve ilk kez birisine aşık oluyor, ilk aşkın heyecanı onu fazlasıyla ele geçiriyor, engeller bile ona artık haz vermeye başlıyor.Arzuladığı kadının her türlü heykelini yapıyor. Ama ne yazık ki bu aşık olduğu şarkıcı kadın .......
okuyunca anlarsınız :)))
Biraz Shakespear havası vardı kitapta, başları karmaşık sonrası fazla heyecanlı.
Keyifli okumalar.
Balzac'ın, alışılmış kitaplarından farklı olarak öykü içinde öykü şeklinde 1830 yılında kaleme aldığı Sarrasine, kısacık içeriğine rağmen, güzellik, aşk ve cinsel kimlik üzerine yoğun betimlemelerle süsleyerek anlattığı ve altmış sayfaya sığdırdığı bir kısa roman. Sarrasine romanının benim için en önemli özelliği, Roland Barthes tarafından analiz edilmiş olması. İnsanlık Komedyası'nın "Paris Yaşamından Sahneler" bölümünde yer alan Sarrasine, ağır başlayıp hızlı ilerleyen ve sonunda ters köşe yapan finaliyle Balzac'ın yazarlığına bir kez daha hayran olmanıza neden olacak bir eser.
Sarrasine*
Sarrasine; kısa, yoğun anlatımlı ve öykü içinde öykü barındıran bir Balzac romanı.
Esere ismini veren başkahramanımız Sarrasine, babasının ısrarına rağmen avukat olmayı reddeder ve sanatla ilgilenmekten vazgeçmeyerek heykeltıraş olur.
Paris’te eğitim almaya başladığı sırada hocasının desteğiyle kendini geliştirir ve ünlü bir heykeltıraş olur. Böylelikle Sarrasine’nin tüm yaşamını heykeller oluşturur. Ta ki İtalya’da etkileyici güzellikteki opera sanatçısı Zambinella’yı görüne dek… Bu aşk Sarrasine’ye hayallerinin de etkisiyle muhteşem bir heykel yaptırır.
İlk aşkın verdiği cesaret ve tutku karşısında aşkını gizleyemeyen Sarrasine’yi bir gerçek bekler. Karşılıksız aşktan da öte…
Eserin başında zenginlikleriyle, güzellikleriyle, incelikleriyle anlatılan Paris’in sosyete cemiyetlerinden Lanty ailesinin ve bu ailenin davetlerinde görülen soğuk ve gizemli adamın hikâyesi de roman sonunda açığa kavuşuyor.
Eser, 1830 yılının yaşamını gözler önüne sererken ona bir eleştiri olarak da yaklaşıyor. Aynı zamanda aşk, hayal kırıklığı, aile hayatı ve hadım etme (kastra) konularına tanıklık ediyoruz.
Romanın konusunu başta oturtmakta zorlansam da sonlara doğru tüm hikâye açıklığa kavuştu ve roman bir sürprizle bitti.
Sarrasine* bir kez daha okunacaklar arasındaki yerini aldı.
Analizi elzem bir kitap. Bir kastrato trajedisi. Öncelikle yazar kitapta bize; gücün erkeğe, güçsüzlük ve duygusallığın kadına ait olduğu bir dünyanın portresini sunuyor. İtalyan tiyatrosunda kadın oyunculara yer verilmemekle birlikte kadın rolünü kastratolar üstleniyor. Akabinde etkisi süreğen bir cümleyi anmak yerinde olacaktır: Aldanmak öldürür. Fenomenolojik bir perspektif ile bakıldığı zaman Sarrasine aldandı; görünenin arkadasındaki gerçeği göremedi. Öykü içinde öykü tekniği ile post-modernizmin tadını alabileceğiniz bir kitap. Aynı zamanda dilin oynaklığı şiirsel anlatım da Barthes'ı anımsatıyor. Keyifli okumalar.
Balzac’ın 1830 yılında yazdığı bu romanı,40 sayfa olmasına rağmen okunması zaman alan ve anlatımı yoğun bir eser.
Okur tarafından hem değerli hem de ilginç bulunan roman,Balzac’ın “İnsanlık Komedyası” başlığı altında topladığı ve Paris yaşamına dikkat çektiği romanlarından biri.
Babası ünlü bir avukat olan Sarrasine heykele merakından, sanata ilgisinden ötürü babasının yolundan gitmez, ısrarlara rağmen sanattan vazgeçmez.
Heykele olan yeteneğini hocası farkeder ve eğitimi için elinden gelen her şeyi yapar, İtalya’da gittiği eğitiminden sonra bir hayli başarılı ve güçlü bir sanatsever olmuştur.
Sarrasine artık ödüllü bir heykeltraştır.
Sanatın, yaşamak ve yaşatmak için anlam ifade ettiği düşüncesini ilke edinen heykeltraş, opera dinlemek için gittiği sahnede olağanüstü güzellikte olduğunu düşündüğü Zambinella ile tanışır.
Zambinella bir opera sanatçısıdır. Onu hayalinde olduğundan daha kusursuz düşler ve O’na ait olmasını istediği için heykelini yapmaya karar verir, muhteşem bir heykel çıkarır ortaya. Zambinella, Sarrasine için eksiksiz bir kadındır.
Hiç görmediği bir insanı sessinden hissettirdikleriyle kalbindeki bir odacığa kilitlemiş ve kimsenin açmasına izin vermemiştir ta ki gerçeklerin o kapının kilidini zorlayıp yüzleşmesini sağlayana kadar.
Balzac, hiç tahmin edilemeyecek ve hüzünlü bir şekilde sonlandırıyor Sarrasine’yi, ulaşılmaz olanın cazip geldiği, tutkuyu tetiklediği klişesi bu kitapta da kendini haklı bulduruyor.
