Satranç
Stefan ZweigSatranç Gönderileri
Satranç kitaplarını, Satranç sözleri ve alıntılarını, Satranç yazarlarını, Satranç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İyilikle gülümseyen insanlar da kalmıştı demek.
"Nihayet yalnızdım ve artık hiç yalnız değildim!"
Zihnim boşlukta tutunacak güçten yoksundu.
Sadece bana ait ben ve kendi bedenimde kendimden oluşan mükemmel bir hiçlik yapılandırılmıştı.Her şeyimi almışlardı, zamanı bilmeyeyim diye saatimi, bir şeyler yazmayayım diye kalemimi, damarlarımı kesmeyeyim diye çakımı; sigara gibi en zararsız bir keyif maddesi bile yasaktı.
Bize hiçbir şey yapmadılar, bizi hiçliğin en gelişmiş halinin içine ittiler çünkü bilinir ki, yeryüzünde hiçlik kadar insan ruhuna baskı yapan başka tek bir şey bile yoktur.
Saplantılı, tek bir fikre çakılıp kalmış insanlar oldum olası ilgimi çekmiştir çünkü insan kendini ne kadar sınırlandırırsa, öte yandan sonsuzluğa o kadar yaklaşır.
"Doğuştan yontulmamış olan herkes gibi o da gülünç duruma düşme algısından yoksundu."
Onun cahilliği her alanda evrenseldi.
"Yeryüzünde beni sorgulamayan, bana işkence etmeyen bir insan kalmış mıydı gerçekten?"
Sayfa 57Kitabı okudu