Satranç... Giriş cümlesi bile kuramadığım acayip bir kitap. Bu kitabı tek başıma okumadığım için çok şanslıyım. Arkadaşlarımla kitap üzerinde tartışırken ortaya çıkan fikirleri anlatmaya çalışacağım.
Kitap Mirko adında köylü, hiçbir şeyi beceremeyen bir çocuğun hikayesini anlatarak başlıyor. Bu çocuğun satrançla tanışma ve yükseliş hikayesi. Öyle
Kitap Zweig’ın anlatmak istediği düşünceyi vermesine rağmen çok fazla anlatım bozukluğu, yazım kuralı ve imla hatasıyla doluydu. Çeviriden bahsetmek isterim. Alelade çevrilmiş gibiydi. Maalesef diğer iş bankası yayınlarından basılan Zweig kitaplarının tadını burada bulamadım.
SatrançStefan Zweig · Zeplin Kitap · 2017239,4bin okunma
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız.
SatrançStefan Zweig · Zeplin Kitap · 2017239,4bin okunma
