Savaş Sanatı Tarihi
John KeeganOldest Savaş Sanatı Tarihi Posts
You can find Oldest Savaş Sanatı Tarihi books, oldest Savaş Sanatı Tarihi quotes and quotes, oldest Savaş Sanatı Tarihi authors, oldest Savaş Sanatı Tarihi reviews and reviews on 1000Kitap.
s.22-23
Clausewitz gibilerinin görev yaptığı düzenli orduların tek başlarına başarıya ulaşmalara olanaksızdı. Tüm düzenli ordular, hatta Fransız Devrimi'nin orduları bile, kendi adlarına devriye görevi yapmaları, düşman mevzilerini keşfetmeleri ve çarpışmalara katılmaları için başıbozuk ('düzensiz') askerleri göreve çağırmışlardı.
18. yüzyılda Slav Kazaklar, 'avcılar', 'Dağlılar', 'sınır boylular', hafif süvari gibi adlar altında bu güçlerin genişletilmesi, çağdaş askeri gelişmelerin en önemlisi olarak kabul edilmişti. Bu süreç içinde uygar subaylar, başıbozukların yağmacılık, çapulculuk, ırza geçme, cinayet, adam kaçırma, zorbalık ve yakıp yıkma gibi alışkanlıklarını görmezden gelmek zorunda kalmışlardı. Bu savaş biçiminin kendi uyguladıklarından çok daha eski ve daha yaygın olduğunu itiraf etmekten hoşlanmıyorlardı.
Sayfa 23 - Say Yayınları
Yunan dostluğunun altında yatan inanç, çağdaş Yunanlıların, cehalet ve pislik örtülerinin altında Eski Yunanlılar oldukları fikriydi. Hellas adlı yapıtının önsözünde "Dünyanın en görkemli devri yeniden başlıyor / Altın yıllar geri dönüyor" diyen Shelley bu inancı şöyle özetlemiştir: "Modern Yunanlılar, hayal gücünün bile bizlerle ilişkisini neredeyse kabul etmediği harikulade varlıkların soyundan gelmektedirler ve atalarının kıvrak zekâ, anlama yeteneği, heyecan ve cesaret gibi özelliklerine sahiptirler." Ne var ki modern Yunanlılarla savaş meydanlarını paylaşan Yunan dostları eski ve yeni Yunanlılar arasındaki benzerlik konusundaki inançlarını çok çabuk yitirdikleri gibi, Yunan dostluğu tarihçisi William St. Clair'in anlattığına göre, "Ülkelerine döndüklerinde istisnasız hepsi Yunanlılardan nefret ediyorlardı ve bu aldatmacaya inandıkları için kendilerini aşağılıyorlardı."
Sayfa 30 - Say Yayınları
Ayn Câlut'ta dövüşen Memluklerin çoğu (en ünlüleri Baybars'tır), çocukluklarında satın alınıp Karadeniz'in kuzey kıyısından eğitim için Kahire'ye getirilen Kıpçak Türkleriydi. Manastırlarda gözlerden uzak yaşayan papaz adayları gibi bu köle çocuklar da önce Arap alfabesini ve Kuran'ı öğreniyorlar ve daha sonra binicilik, at sırtında silah kullanma gibi savaş alanlarında Memluklerin gücünü ortaya koyan, furusiye denilen eğitimden geçiyorlardı. Biniciyle atı adeta birleştiren, silah kullanımında çeviklik sağlayan, tüm süvariler arasında taktik birliği sağlayan bu eğitim, Hıristiyan Avrupa'sının silahlı talimlerine benziyordu.
Sayfa 64 - Say Yayınları
Ülkesinin başına gelen felaket üzerine Memluk tarihçisi İbn Zebul, kölemenlerin reisi Kurtbey'in söylevindeki 'onurlu süvari' kuşaklarından şöyle söz eder:
Sözlerime kulak verin ve iyi dinleyin ki, aramızda kaderine ve kanlı ölüme koşan süvarilerin bulunduğunu sizler de, ötekiler de öğrensin. İçimizden biri bile sizin bütün ordunuzu yenebilir. Eğer buna inanmazsanız, deneyebilirsiniz ama lütfen adamlarınıza ateşli silahlarını bırakmalarını söyleyin. Burada değişik ırklardan 200.000 kişilik ordunuzla bulunuyorsunuz. Olduğunuz yerde durun ve ordunuzu savaş düzenine sokun. Yalnız üç kişi size karşı geleceğiz... Dünyanın dört bir ucundan asker toplamışsınız: Aralarında Hıristiyanlar, Yunanlılar ve diğerleri de var ve savaş alanlarında Müslüman ordularıyla boy ölçüşemeyecek Avrupalı Hıristiyanların yaptığı ateşli silahları da getirmişsiniz. Bir tüfeği bir kadın bile ateşlese, büyük bir grup erkeği durdurabilir... Yazıklar olsun size! Müslümanlara karşı ateşli silah kullanmaya nasıl cesaret edebiliyorsunuz!
Sayfa 67 - Say Yayınları
Japonya'nın eğitim biçimine uyum gösteren tek silah ise samuray kılıcıydı. Tokugawa'lar ve ataları 'gerçekçi politika' nedeniyle barut kullanmış olabilirlerdi ama güç kazanmalarına yardımcı olduktan sonra her türlü ateşli silahın kullanılmasına mani olmuşlardı.
Sayfa 77 - Say Yayınları