Say ki senin yüzünden uykularımı yarım yamalak geçirmedim, ter içinde uyanmadım, gecenin kandilinde sana ağlamadım. Tekrarlamadım sihirli adını aklımda, rüyamda bile seni sevmedim.
Say ki gündüz düşlerime almadım seni, akşamın siyah entarisinde gül yüzünü hayal edip, başımı yastığa koymadım. Üzerime ümit yorganlarını sermedim, yarınları hayal etmedim bizim için, öpmedim gecenin zehir dudağını.
Ve say ki senin için yanmadım yalnızlıklar cehenneminde, acı çekmedi kalbim karanlıklar alevinde, ruhumu teslim etmedim acı ve hasret meleklerine yüreğim sızlamadı ayrılıklar başkentinde ve yüreğimi yamalamadım gidişinle, acıya bandırmadım duygularımı özlem denizinde boğulmadım ben.
Say ki seninle mevsimsiz baharı yaşadık, söktüm takyimden beşinci mevsim yaprağını. Ayrılığın hazanıyla, güz güllerini yaşamadım, kurumuş yapraklar yağmur gibi başımdan dökülmedi.
Ve say ki ayı gök kubbe altında iki yabancıydık, birbirimizi tanımadık.
