Dışavurumcular sanatçı ve izleyici arasında yakın, öznel ve derinden karşılık bulan bir iletişim oluşturmayı amaçlıyorlardı. Kokoschka bunu "deneyime form vermek, böylece bir insandan diğerine aracı ve mesaj olmak" diye tanımladı. "Aşkta olduğu gibi sanatta da iki kişi gerekir. Dışavurumculuk bir fildişi kulede yaşamaz; yol arkadaşlarını uyandırıp yanına çağırır."