Yolçu, bu komanın yanında ötmə,
Alması göylərdə nağıldı, dinlə!
Qoy şehli çəmənə düşsün çəhlimin,
Divarlar isinsin hərarətinlə.
Bircə baxışından yanacaq ocaq,
Hər şey qayıdacaq ilkin rənginə,
Güllər açılacaq gül dodağından
Bu sənsən, inan...
Bir az mürgülüydüm, bir azca yorğun
Yüküm bir karvanın yüküydü amma.
Hər gün dörd yanımda evlər ucalır,
Mənimki quruca hörgüydü amma.
O da ki, bir azca yerdən aşağı,
Kirəmit gərəkməz, damı torpaqdan...
Kimdi "təzə" evə köçməyə qoymur?
Bu sənsən, inan....
Mən ki, istəyimin yazındaymışam,
Nəymiş dünyamızı qəfil saraldan.
Ürək soyuyanda nə fərqi varmış
O mərmər sarayın torpaq saraydan.
Bağla qapıları, kəs bu yolları,
Həbs elə, buraxma məni yanından.
Sirrini gəzirdim ölümsüzlüyün.
Bu sənsən, inan!