Bir dəfə yox, yüz dəfə məxluqun gözündə rüsvay olsan, mən yenə səndən, tərtəmiz ağ göyərçinimdən üz çevirmərəm.
Kövrəlmişdi, ağlamışdı, sonra demişdi:
-Ömrümün axırına kimi bu sözün mənə bəsdir...
...bir kor kimi onu axtara-axtara qalmışdım, çünki dilimiz bir-birini anlamayan iki yabançının dili idi ki, bu saat dünya dillərindən yetmiş ikisini bilən bir dilmanc belə bizi bir-birimizə tərcümə eləyə bilməzdi.
Bir dəfə elə oldu ki, bir birinə sarılıb ayaq üstündə duruş gətirdilər və bu dəfə elə ki üzləri bir-birinə çox yaxın oldu, gözləri qaranlıq gətirdi, nəfəsləri qısıldı, o saat sanki görünməz bir əl arxadan dartdı, hər ikisini bir birindən ayırdı...