Ekrem Özdemir’in üçüncü kitabı olan “Şehir ve Modern” bize bambaşka bir gezi yazısı deneyimi sunuyor. Bir şehri onun tarihsel geçmişi, edebî birikimi, sanatı, sineması ve şehrin belleğini oluşturan ve anlam yükleyen mekanların soyut değerleriyle tanımaya çalışmak yeni bir tecrübe. Bir şehri görmeden onu anlamak nasıl mümkün olabilir? Özdemir’in bütün olasılıkları kenara koyarak bir şehri oraya gitmeyenlerin tanıyabileceği göstergesel kodlarla açıklamaya çalışması başlı başına bir cesaret örneği olsa gerek.
Neden böyle söylüyorum? Öncelikle yazarın ilk kitabı “Fena: Mevlana’da Özgürlük” adlı bir inceleme, ikinci kitabı olan “Güzel Ayrılık” adlı bir roman. Çok okuyan, çok düşünen, çok izleyen insanlara özgü rafine bir zevkle ördüğü bu kitabında deneyimlediği ise gitmediği, görmediği, havasını solumadığı şehirlerin ruhunu şiirle, romanla, sinemayla, ünlü yazarların gezi yazılarıyla, hatıralarıyla, anıtsal mekanlarının tarihiyle aktarmış olması. Bence literatürümüze yeni bir kavram kazandıracak bu kitap: “sanatgezerlik”.
