Bir göl veyâ deniz kenarında durup da suyun yüzeyini seyrettiğinizde zaman zaman suyun üzerine doğru dipten hava kabarcıklarının yükselerek çıktıklarını mutlaka görmüşsünüzdür. Ben bu kabarcıkları insân zihninin derinliklerindeki düşüncelere benzetirim. Ne zaman ve nerede atıldığını bilmediğim bu kabarcıklar, hiç farkında olmadığım ve beklemediğim bir zamanda bakarım ki zihnimde dolaşmaya başlamışlardır. Artık onlara harf elbisesi giydirmekten başka çare yoktur. Hangisi önce çıkmışsa ondan başlarım yazmaya. Zaten bu tür düşüncelerde de bir bütünlük aranmaz. Çünkü her biri özgün ve bağımsız konulardır. Ama dikkatli bir okuyucu eğer isterse yazı başlıklarının iradesiz dizilişinden ve satır aralarından yazarın geçirdiği zihnî serüvene az da olsa âşina olabilir. Yirmi dört tane makaleden oluşmuş elinizdeki kitabın içerisinde çok kolay okunan ve anlaşılan yazıların yanında, ilk başta anlaşılmaz ve zor gibi gelen yazılar da var. Ama inanıyorum ki onlar da birkaç kez tekrarlandığında anlaşılanlar arasına girecektir. Makaleleri oluştururken her zaman ki gibi ?Kur?ân? merkezli irfânî bir düşünme yöntemini kendime rehber edindim. Bütün bu gayretlerin tek amacı başta ?All?h?ın rızâsını? kazanmak, sonra da Hz. Peygamber ve O?nun Kevser?inden nasiblenmiş insanların teveccüh, himmet, nazar ve muhabbetlerine mazhar olmaktır. Dervişin birine ?Buralarda seni kimse bilmiyor? dediklerinde ondan şu cevabı almışlar: ?Yabancıyım, bilmeyebilirler. Fakat ben kim olduğunu biliyorum ya.? Kendi beden kuyusundan su çıkarmakla meşgul olanların, dikkatlerini ve arayışlarını ?enfüse/bâtına? yöneltenlerin, ister istemez ?âfaktan/zâhirden? uzak kalmaları doğaldır. Başlangıçta bir zıtlık gibi görünür bu, ama Mevlâna?nın deyişiyle: ?Mum ağlamadıkça alev gülmez. Beden eriyip zayıflamadıkça, can gelişip kuvvetlenmez.? Son söz yine Mevlâna?dan olsun: ?Testi içindeki suyu denizden ayırma da o tatlı su, kokmasın, bozulmasın. Tatlı su, üstüne su konmadıkça bozulur. Güzel rengi, kokusu ve lezzeti gider. İşin bu raddeye varmadan, gaflet sana perde ve bağ olmadan Halîl gibi aslına var, yıldızdan ve illetli gökyüzünden vazgeç. Himmet ayağını güneşin de tepesine bas, ayın da. Başını, o sayvana, o kapının eşiğine koy! Bu varlığı, bu benliği All?h yoluna harc et de İblis gibi All?h?tan ayrı kalma. Can suyunu can denizine dök de uçsuz bucaksız bir derya kesil.?
