Kitap, baş kahramanımız Phileas Fogg’un 80 günde Dünya’yı turlayabileceğine girdiği bahis sonrası atıldığı macerayı anlatır. Phileas Fogg zengin, tek başına yaşayan, dakik, kimseyle zorunlu olmadıkça konuşmayan, gizemli, monoton hayat süren biri. Kitap yedisinden yetmişine okunabilecek, sürükleyici, dili sade, üslubu akıcı, güzel mesajlar veren, klasik olmuş bir yapıt. Betimlemeler ise bir tık zayıf kalmış. Böyle gezi ve macera dolu bir kitapta daha çok ve daha iyi betimlemeler beklerdim.
Kitap boyunca hiç gülmeyen, üzülmeyen, neredeyse duygusuz diyebileceğimiz başkahramanımız sadece kitabın sonunda mutlu oluyor. Phileas Fogg’un dediği gibi bu bahis sadece bir bahaneydi aslında aradığı prestij yada başka bir şeydi. Yazarımız çıktığı macera sayesinde aradığını bulmuş gibi gözükse de net olarak buldu mu bilemem ama hiç değilse bulma şansını elde etti. Ya biz? Konfor alanımızın dışına çıkamayan, monoton hayatımıza devam eden bizler. Aradığımızı bulabilecek miyiz?
Kitabın ana fikri ise; hedefine ulaşmak için elinden geleni yap, ne olursa olsun umutsuz olma, önüne ne engel gelirse gelsin umutla bu engelleri aşmaya çalış, ama sırf hedefine ulaşmak için de insanlıktan çıkma mesela bir arkadaşının senin yardımına ihtiyacı olduğunda seni hedefinden alıkoysa bile ona yardım et ve unutma sana iyiliğin nereden geleceği belli olmaz, yapılan hiçbir iyilik de karşılıksız kalmaz. Hedefine ulaştığında kim bilir belki yolda hedeflediğinden daha büyük bir ödül bulursun ya da çoktan bulmuşsundur haberin yoktur. :)
Keyifli Okumalar
