Malazgirt Yaylası o Ağustos sonu sıcağında, yeşillendi yeniden. Yıldız yıldız inen meleklere, dalgalanan bayraklara baktıkça, binlerce Aldoğan'ın kılıçlarından güneşler saçıldıkça artık kurtulacağını anlamıştı.
Yalnız o mu? Hayır. Mübarek Anadolu da zindan misali küfründen temizlenecekti. Önde Sultan Alparslan, arkada Aldoğanlar dizildiler saf saf ... Cuma namazlarını kıldılar.
O kadar... Artık onları tutamazdı hiç bir şey. Atıldılar Bozkurtlaşıp düşmana. Gece nasıl geldi bilemediler. Melekler şehitleri cennetlerine taşıyordu, alınlarından öpe öpe. Gaziler akıyordu Anadolu içlerine.
Sonra ne mi olacaktı? Ana yayladan kopan küheylanlar Marmara'ya dayanacaklar, kumsallarda eşineceklerdi. Bizans surlarına bakan Aldoğanlar «Anadolu kurtuldu! Anadolu Türk yurdu!» diye kükreyeceklerdi.
(Arka Kapak)
