Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Sen Gittin Gideli
Elena FerranteSen Gittin Gideli Yorumları ve İncelemeleri
Sen Gittin Gideli yorumları ve incelemelerini, Sen Gittin Gideli kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Sen Gittin Gideli puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.310 üzerinden
Kitap 38 yaşında 2 çocuk annesi bir kadının aldatılması ve sonrasinda eşinin evi terketmesiyle başlıyor. Boşanma yolundaki bir kadın karakterinin o süreçte yaşadığı değişim ve buhran kaleme alinmiş. Benim de 3 yıl önce atlatmak zorunda kaldığım bu süreçte kimi yerlerde ayni seyleri yaşadığımı farketsem de kitaptaki kadından daha kolay atlattigimi düşündüm açıkçası. Olga maalesef ki depresyona giriyor,özgüven yıkımı yaşıyor hatta çocuklarını, köpeğini ihmal ediyor,onlarla çatışıyor. Sonunda bu kötü enerjinin bitimi ,evdeki köpeğin ölmesiyle son buluyor. Olga küllerinden doğuyor. Bir #ankakuşu gibi. #benimgibi .
.
Ben kitabi okurken yer yer sıkıldım, kendi durumumla çelişen yerler olduğundandır belki de. Ben güçlü kalmayı, yikilmamayi en başından seçtim, keske Olga da öyle yapsaydı dedim.
Yazarın okuduğum ikinci kitabı.
Zaman zaman çok depresif bir hal alsa da çevirisi çok iyi, okuması akıcı.
Kocası tarafından ansızın terkedilen bir kadının (Olga) bu duruma her açıdan hazırlıksız yakalanması, psikolojisinin bozulması, darmadağın olması durumunu okuyoruz.
“ Ona dikkatle baktım. O gerçekten de böyleydi; ilgimi çekebilecek hiçbir şeyi kalmamıştı. Geçmişten kalma bir kıymık bile değildi, sadece bir lekeydi; bir elin duvarda yıllar önce bırakmış olduğu bir izdi sadece.”
“ Sen Gittin Gideli, kocası tarafından terk edilen ve iki çocuğuyla birlikte ayakta kalmaya çalışan Olga’nın hikâyesini anlatıyor. Olga kocasının ani kararının ardından, hayatın bütün sorumluluklarını tek başına sırtlanmak zorunda kalır. Bu çalkantılı dönemde kocasıyla, çocuklarıyla ama en çok da kendisiyle yüzleşir. En basit işler bile büyük sorunlara dönüşürken, Olga, yaşadığı büyük üzüntü ve hayal kırıklığının üstesinden gelmeye, dahası akıl sağlığını korumaya çalışır.”
Bazı kitapların okunması için gerçekten zaman kavramının önemli olduğu kanısındayım. Ama okuduğum bu kitap için hangi zaman olsa yine aynı fikirde olacağım aşikâr:)Konusu cezbedici gibi görünüyor ama sayfalar bitmek bilmiyor. Olga’nın yaşadıklarını okumak girdap içinde kaybolmak gibiydi benim için. Kısır döngü doğrultusunda kitabı bitirdim ne anladın derseniz inanın bende bilmiyorum. Kitabın kapağının güzelliği dışında tavsiye eder miyim ? Belki seven ve farklı pencereden olayları değerlendiren okurlar olabilir
Italyan yazar Elena Ferrante 'den okudugum en depresif roman.
Kocası kendisini terk edince iki çocuğu ve bir köpekle başbaşa kalan Olga 'nin düştüğü derin çukurda debelenmesini, ağır depresyonda zaman ve mekânın ayrışmasını bir bütünlük içinde olayları görememesini okuyoruz.
Sorumsuz, bencil ve çıkarcı eş Mario'yu "bu haliyle" görebilmesi için epey bir mücadele vermesi gerekiyor. Bütün hayatını Mario'nun üzerine kuran Olga'nin onun gidişiyle hayatın anlamını kaybetmesi ve bu durumdan kurtulabilmesi yine kendi mücadelesiyle oluyor. Romanda sık sık Anna Karenina'ya göndermeler var. Kendi bütünlüğünü kaybeden Anna kendini trenin altına atar. Ama Olga bu durumdan hem köpeği hem de çocukları sayesinde kurtulur.
Kimse hayatını başka birinin hayatı üzerinden inşa etmemeli. Çekip gittiğinde sap gibi ortada kalmamak icin:)
Napoli romanlarıyla ünlü, çok sevilen çok okunan, günümüz starlarından Elena Ferrante. Kimliğini gizlemesi ile de çok daha merak edilen biri olmayı başarmış yazar. Napoli serisine başlamadan önce bir iki kitabını alıp okumayı istedim, aldım da. Bu onunla tanışma kitabım oldu. En son söyleneceği en başta söyleyeyim, hiç ama hiç beğenmedim. Konusu ile ilgimi çekti kitap: Kaç yıllık evliliğinin güvenli sularında yaşarken Olga, bir gün eşi tarafından terk ediliyor, evet bir başka kadın için. Iki çocuk annesi kadın bu terk ediliş ile birlikte çocukluk travmalarının da yüzeye çıkmasıyla zor günler yaşamaya başlıyor. Roman bunu anlatıyor, anlatıyor da ben karakterle ilişki kuramadım, onu anlayamadım ve biraz fazla buldum bu sıkıntıları. Italyanlar beni bu konuda ikidir hayal kırıklığına uğratıyor, bundan önce Bağlar romanını okumuş hiç sevmemiştim. Evlilik, aile, ayrılık acısı ve travmalar bana hitap edecek, beni yakalayacak şekilde anlatılmadı bu ıkisinde de. Burda da beni her ne kadar konu yakalasa da anlatım, karakterler ve kadının aldatılma psikolojisiyle yaşadıkları yakalamadı, maaalesef empati kuramadım. Abartılı geldi her şey, gerçeklikten uzak ya da benim dünyamın gerçekliğine, doğalına oldukça uzak geldi. Kesinlikle benim beğeni eşiğimin çok çok altında kaldı, bir yandan bu ismin bu kadar popüler olmasına da şaşırdım. Bu ün, bu başarı bende beklentiyi artırıyordu, ancak beklentimi karşılamadı bile, değil ki üstüne çıkmak, söz konusu olmadı. Sanırım kolay kolay bir daha kitabını alıp okumam. Çok büyük hayal kırıklığı ve zaman kaybı oldu benim için.