Sen Oyunu - Sandman 5
Neil GaimanQuotes
Ayın solgun ışığında sen oyununu oynuyorum. Her kimsem ben. Sen her kimsen. Nerede olduğuma, kim olduğuma, nereye gittiğime dair tüm fikrimi yutuyor karanlık. Yıldızların arasında yürüyorum gök boyunca... Ayın altında bir düşler teslisi.
Ev bana bir yerden ziyade bir ruh haliymiş gibi geliyor artık.
Herkesin içinde gizli bir dünya var. Hem de herkesin... Dışarıdan ne kadar sıkıcı görünürlerse görünsünler, dünyadaki bütün insanların... Hepsinin içinde akıl almaz, muhteşem, harika, aptalca, inanılmaz dünyalar var. Bir tane de değil üstelik. Yüzlerce. Belki binlerce dünya.
Ithaki YayınlarıKitabı okudu
Aman ne aptallık. Bir insan sırf diğerlerinden farklı diye kötü olmaz ki.
İthaki
“Kimse göğe bakmıyor artık.”
ithakiKitabı okudu
Bazen eylemsizlik eylemin ta kendisidir tabii...
-Kötü rüyaların en korkunç yanı ne biliyor musun?
-Gerçek olduklarını sanman mı?
-Yok. O değil.
-Kafanın içinde bir şeylerin olup bitmesi ve senin bunu kontrol edememen. Hani sanki içinde kötü dünyalar varmış gibi. Ama aslında hepsi sensin...
Kendi kendine ihanet ediyormuşsun gibi.