Sen Uyurken
Sevda Deniz K.Sözler ve Alıntılar
BİR GÜN DİYE BAŞLAYAN…
Kutsal
Bir gün yaşlı bir adam, tarlasında çalışırken birden durdu. Üstüne bastığı toprağa baktı. Tohuma can veren toprağa… Sonra uçsuz bucaksız görünen dağlara… Üzüm salkımları takıldı gözüne; yeşil yapraklarına, incecik dallarının ucundaki şerbetli meyvesine sanki ilk defa görüyormuş gibi hayretle baktı. Başı dönmeye
BEKLENEN
(...) Çok uzun yollardan geldim. Ve yolların gerisinde bıraktım beni evimden eden tüm korkularımı. Yıllardır hayalini kurduğum yerde, kapınızın önündeyim. Affedilmek ve kabul edilmek için bekliyorum. Kapının ardından kızımın gülüşünü duyuyorum seviniyorum. Bu sefer, 'Korkup kaçmak yok' diyorum kendime. 'Içimi tüketen kolumu kanadımı kıran suçlamalara yenilmek yok.'
Beni içimdeki karanlığıma çağıran sessiz fısıltıları, kalbimi kıran eskimiş kelimeleri, ciğerlerimden boşalttığım havayla gökyüzüne, sonsuzluğa bırakıyorum.
Kucağımda kedi, kapının ziline uzanıyorum.
SEN UYURKEN / Sevda DENIZ
Gri Deniz
(...) Tarif edilemez bir âlemde, gri ve mavi renkli, durağan ama ışıklı bir suyun içindeydim. Gözyaşımın tuzu dudaklarıma değince; ağladığımı, gözpınarlarımdan yaşla beraber kristal parçalarının döküldüğünü, her parçanın bölünüp çoğalarak beni çepeçevre kuşattığını inceden bir ürpertiyle fark ettim. Baktığım her zerrede hayatımdan bir parça, film karesi hâlinde dönenip duruyordu. Sesler duyuyordum kimi ayırt edebileceğim kadar tanıdık, kimi ise kime ait olduğunu net çıkaramadığım, anlamlı- anlamsız, karmakarışık sesler... Sessizlikle beraber çoğalarak onlar da itişip karışarak koşarcasına içime doluştular. (...)
SEN UYURKEN / Sevda Deniz K.
Ateş topu olmak, yandığım gibi yakmak istiyorum.
Sayfa 41Kitabı okudu
Merhaba kitapseverler
#Senuyurken#SevdadenizK#okudumbitti#ozlemli_kitaplar#gulceylekitaplar#öykü#alıntı
İçindeki öyküleri;
Sonbahar Güneşin ışıklarıyla eriyen
Gri deniz Töre üçlemesi (1.2.3)
Sessizlik Cam kırıkları
Yağmur kokusu Duvardaki leke
Parmağımdaki aparat Sen uyurken
Ağrı Karbeyaz bir ses
Beklenen
Gri Deniz
(...) Tarif edilemez bir âlemde, gri ve mavi renkli, durağan ama ışıklı bir suyun içindeydim. Gözyaşımın tuzu dudaklarıma değince; ağladığımı, gözpınarlarımdan yaşla beraber kristal parçalarının döküldüğünü, her parçanın bölünüp çoğalarak beni çepeçevre kuşattığını inceden bir ürpertiyle fark ettim. Baktığım her zerrede hayatımdan bir parça, film karesi hâlinde dönenip duruyordu. Sesler duyuyordum kimi ayırt edebileceğim kadar tanıdık, kimi ise kime ait olduğunu net çıkaramadığım, anlamlı- anlamsız, karmakarışık sesler... Sessizlikle beraber çoğalarak onlar da itişip karışarak koşarcasına içime doluştular. (...)
SEN UYURKEN / Sevda Deniz K.
Sessizlik
(...) O korkunç ses, sessizliği kalın bir çizikle yırttı. O yırtıktan, yokluğa gönderdiğim hayallerim hayalet misali odaya doldular da oradan beynime sızmaya çalışırken sessizliğimi parçaladılar sanki.
(...)
Sessizce gelip sonra beynimde çığlık çığlığa dans eden hayaletleri kovdum beynimden, hayallerimle beraber.
O gün ruhum bedenime küstü. Kalbimin kırılırken çıkardığı sesler yıllardır kulaklarımda uğulduyor.
Cama baktım... Beşinci kattaydık.
Sen Uyurken