Bir solukta okudum. Okumadım, yaşadım sanki..
Celal Bey her şeyi bir çırpıda anlatmış zaten, "Asalet, servete; servet, asalete tapıyor. Bense sevgiye..."
Servete tapanlar yerine, sevgiyi yüreklerde yaşayanlar olsaydı ziyan olmazdı bunca aşk, diyor ve okuma sırasını sizlere bırakıyorum. Bu eseri, es geçmeyin o kadar! :)