Yüreğimi dağlayan ve bittiği zaman, "aga bee" dedirten o eser... Toplumsal sınıf ayrımını farklı yollardan, başarılı ve aynı zamanda üzücü bir şekilde anlatan eser.
Samipaşazade Sezai 'ye bize bıraktığı bu müthiş eser için teşekkür ediyorum...
Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan son gücün çığlığıdır. Ağlayamadığımız zamanlar, bizde o gücün de yok olduğu zamanlardır ki, onun yerine geçen sessizlik, en şiddetli acının yarattığı gözyaşlarından daha yakıcıdır.
Evlilik için gerekli olan asalet ve zenginlik ve mevki değil midir?
Hayır, anneciğim! bence değil... güzellik ve namus... Sevgi de çoğu zaman bunların ardından gelir