Serva
Ramazan OkSözler ve Alıntılar
Bu bir çılgınlıktı
Tanrı'yla konuşurdum.
Seni bana kabul eylerdi.
Sonradan seni Şair eylerdim.
Tüm vücudumu ise şiir
Tüm organlarım, dokularıma adını yazardım.
Yüreğim okurdu her seferinde adını, bilemezdin Serva.
gereği düşünülürdü kaçıncı defa göz mahkemelerinde.
Şiirlerimin bana verdiği yetkiye dayanarak aklımda kalırdın.
Hakim kararıyla berat edilirdi tüm duygular,
Hiçbir şiirin gücü yetmezdi seni aklımdan çıkarmaya.
Sen aklıma gelirdin de çıkmayı zaten bilmezdin,bilemezdin Serva.
Sayfa 19Kitabı okudu
En ağır duruşmanın orta yerinde davayı kaybedercesine şiire sarılıyorum.
Gereği tekrardan düşünüldü
Yaz kızım.
Seni seviyorum..
Ben ve Tanrı
Tanrı diyorum
Onun aklı bile şimdilik ikimizde.
Baksana Şubat'ı bile iki gün eksik yazıyor ikimiz için.
Ve sen 30 Şubat'ta gelmelisin
Öyle bir anlık bata çıka.
Korkma ne olursun!
Nasıl olsa kimse bilmeyecek ikimiz.
Ben ve Tanrı'dan başka
Ben ve Tanrı'dan başka
Sayfa 118Kitabı okudu
Yenilgi
Senin ağladığın gecelerde mevsim sonbahar olurdu.
Ben durmadan istavrit avlardım gözlerinde.
İhanet doyar, aşk aç kalırdı.
Sen benimle konuştuğun anlarda mevsim yaz olurdu.
Akan sular dururdu Serva.
Üç taş oynadığımız günleri hatırlar mısın Serva.
Ben gözlerini, dilini, yüreğini taş bilirdim.
Dizerdim çaprazlamasına oyun tahtasının üstüne.
Gözlerine bakardım, yenildiğini anlardım Serva.
Oysa ben her gün sende kaç kez yenilirdim, bilemezdin Serva.
Seni görünce
Ben seni görünce tüm kara bulutlar çekilir kabuğuna.
Güneş çıkar sonraları kentimize.
Yeni şiirler keşfedilir kitaplarda, Ümit Yaşar ardından gülümser.
Yeni şairlerin hamuru mayalanır.
Ben gibi başkası gibi değil.
Ben seni görünce tüm dünyaya Fransız kalırım. Bir yaşadığımız şehri bilirim.
Kalp atışlarımızı hiçbir matematikçi hesaplayamaz.
Ne Pisagor ne de Cahit Arf.
Ben seni görünce çocuk kalırım.
Piaget bile bizi anlamaz.
Seni görmek çocuklaşmaktır zaten.
Seni ne kadar sevdiğimi bilemem.
Ben seni görünce tüm coğrafyada üretim daha bir hızlanır.
Tüm coğrafya doyar ben hep sana aç kalırım.
Ben seni görünce mutluluk icat olunur.
Sana ölürüm kimse arkamdan ağlamaz.
Ben seni görünce kırk yıllık hatıralar canlanır.
Haydi bir kahve koy üstüne.
biri orta şekerli, diğeri sende kalsın..
Söyleyin Leyla
Söyleyin Leyla'ya,
O artık şiir yazmıyor,
Kalbi bir ritim eksik atıyor.
Nefes nefese her kelime,
Yaşam mücadelesı veriyor.
Söyleyin Leyla'ya.
Tükenmez kalem bile tükendi bu aşkta.
Artık sıfır beş uçlu kalemler fayda vermiyor.
Senin gibi çabuk kırılıyor.
Söylemeyin Leyla ya.
O mecnun ki halinden memnun değil.
Zaten başkasını sevmeyecek.
Siz bilin o bilmesin.
Orada sadece iki kişi vardı.
Biri adam diğeri kadın.
Birinin sesi vardı, kendisi yoktu.
Diğeri sessizdi kendisi vardı.
Sayfa 75Kitabı okudu