Seslerde Başka Sesler
Faruk DumanQuotes
Öyküde ‘minimal öykü’ yakaladım bir tane:)
“Et alamazdık; kasaba borcumuz yoktu.”
Sayfa 55 - Can Yayınları, 2.basım (2004)Kitabı okudu
Donna Donna
Şarkı odanın içinde, oda benim içimde, ben de şarkının içindeyim. Kadının titrek sesi beyaz bir çığlık gibi uzayıp gidiyor. Bu şarkı bir bekleyişin şarkısı olmalı, diye düşünüyorum. Kırık, acı, ama dirençli bir bekleyişin.
Şarkı Benim İçimdeKitabı okudu
Bazen kentin hiç bilmediğim köşelerine gidip hiç görmediğim sokakları, insanları görmek isterim. Yitip gitmekten de korkmam. Yitmek, sürekli bir yeniliğin tam ortasında olmak demek değil midir bir bakıma? İşte öyle, bir kentin ortasında yitmek, gördüklerine şaşarak, ama sisler arasında.
Şarkı Benim İçimdeKitabı okudu
Gün geçtikçe insan kendi yüzünü bile anımsamaz oluyor. Sahi nasıldım çocukken? Bazen, kuşkusuz diyorum, kuşkusuz başka bir elim vardı, başka bir yüzüm. Kuşkusuz o ben değildim.
Bir Beyazlığın OrtasındaKitabı okudu
Tadımlık bir demet Faruk Duman...
Zil çalardı. Postacı şunu biliyordu: Kapıyı bir süre açmazsak, bahçedeyizdir. “Ağabey, şuraya bir imza...” Ona, eğer kızarmışsa, çilek verirdim. Biraz dinlen. Çok sıcak, neyse ki ağaçların gölgesi, elmamız nasıl? “Ne zaman aşıladınız ağabey?” Geçen hafta. Güçsüz bir adamdı. Hiçbir zaman mektuplarımızı, filmlerdeki gibi neşeyle getirmedi. Hep yorgun argın geldi. Belki de bu yüzden: O evde mutlu bir haber almadım hiç.
Sayfa 53 - Can Yayınları, 2.basım (2004)Kitabı okudu