Orhan Pamuk'un okuduğum 2. kitabı oldu. 1980-1983 yılları arasında geçen, her şeyin tarih okuyan Faruk, komünist Nilgün ve zengin olmak isteyen Metin kardeşlerin 90 yaşındaki babaannelerinin yanına tatile gelmeleriyle başladığı bir hikaye. Hasan'ın Nilgün'e aşık olması, bir de bu aşkın karşılıksız olması, birinin sağcı diğerinin solcu ama bu durumun aşırı olması, birçok felaketlerin yaşanmasına sebep oluyor ve bu hikayede Nilgün yanıyor. Metin'in söylediği bir yalan da bazı durumu etkiliyor. Nilgün ile ilgili hikaye güzeldi ama başkalarının hikayeleri beni sarmadı. Keşke onlar olmasaydı yani birden fazla kişinin ağzından yazılan kısımlar olmasaydı. Biraz da Metin'e üzüldüm. Sağ-sol çatışmaları bu kitapta bizlere aktarılmıştır. Kutuplaşmanın korkunç boyuta geldiği, kadına şiddete kadar vardığı gözler önüne serilmiştir maalesef.