Sözler ve Alıntılar
Aşklar vardı doludizgin yaşanan... Aşklar vardı ayakları yerden kesen...
Aşklar vardı bir ömür mutlu süren...
Bir de aşıklar vardı severken ayrılan...
Hayatta bir masaldır. Nasıl beyaz atlı prensler varsa, kötü kalpli cadılarında olduğu... En mutlu anımızda kırmızı elmayla kapımıza dayanan... Bizi kulelere kilitleyen... Yıllarca sürecek uykularla cezalandıran... Saat on ikiyi geçirdiğimizde balkabağına dönüşen...
Her şey ne kadar güzel başlasa da, küçük bir şey öyle büyük bir sorun olur çıkar ki insanın karşısına... Sonrasında o küçücük dağın altında kalır kalpte olan… Yıllar geçse de unutulmayan, her gözünü kapadığında özlemle içini burkan... Ne çok şey vardır insanı insan yapan…
Yine başladıkları yere gelmişlerdi.
Kendini kaybetmiş ve olayın geldiği yeri
anlayamamıştı. Ama şimdi her şey apaçık önündeydi.
Yıllarca hayal kurup, beklersin...
Beyaz atlı prense inancını hiç kaybetmezsin.
Karşına çıktığı an, bilirsin.
Odur yıllarca beklediğin, tanır onu kalbin.
Tutmak istersin... Benim demek istersin...
Elini uzattığında dokunur, onun da seni hissetmesini sağlarsın.
İşte o an başlar yıllardır hayalini kurduğun düşler.
“Affedersin…” derken ilk kez kızın yüzüne bakmıştı. Aynı anda karşılaşan
gözler ise değişik bir çekime girmişti. Genç kızın gözlerinin güzelliği
gözlüklerinin altından bile belliydi. Çok sade bir görüntüsü vardı.
Çevresindeki kadınlara hiç benzemiyordu.
Sayfa 8 - parola
Artık kaçacak hiçbir yer yoktu.
Arkasını döndüğü an, onunla karşı karşıya kalacaktı.
Yavaşça açılan gözleriyle birlikte ağır çekimde arkasını dönmeye başlamıştı
ve aynı anda gözleri buluşmuştu.
Ne kadar engellemeye çalışsa da,
sevdiğinin gözlerine bakarken büyük bir özlem oturmuştu oralara.