Hayatımda yaşadığım en büyük vakit kayıplarından biri. Sebepleri sıralıyorum:
Somut düşünmekten tamamen uzak, neredeyse somut düşünmeyi gereksiz bulacak zihniyette bir yazar. Dünyayı somut düşünenler yaşanır hale getirirken hem de. Dünya Osho gibilerine kalsa ateş yakmayı keşfedememiştik.
Bir şeyleri izah ederken hemen her seferinde izah etmeye çalıştığı şeyin ne olmadığını gayet net bir şekilde söylüyor, ne olduğu konusunda ise muğlak ve saçma tanımlar veriyor.
Hatta verdiği o tanımları içeren konuların ne olduğunu bile tam bilmiyor, artistik ve etkileyici gözüksün diye kırıntı kadar ve yanlış bilgi ile örnekler veriyor.
Adam fiziği geçtim, felsefeye bile gereksiz anlamına gelecek imalarda bulunuyor. (kitabını basan matbaayı kuşlar icat etti zaten)
Duyguların sebepsiz, kendiliğinden oluştuğunu vb söylemesi ise benim gibi gerçekçi bir insan için tamamen palavra. Nöropsikoloji hakkında kırıntı kadar bilgisi olan insan böyle saçma sapan iddialara inanmaz.
Önermelerin çoğu hatalı, belirli bir standardı yok, hatta bazıları komple yanlış. Eğer az biraz donanımlı biri iseniz okurken anlamamanız mümkün değil.
Bir takım yerinde ve güzel tespit dışında hiçbir işe yaramayan bir kitap. Tespitler cidden iyi ama.
Genel fikrim: Osho dan cacık olmaz. Cicero filan okuyun bin kat fazlasını katar sizlere...